Γρ. Αμπατζόγλου, Σ. Μανωλόπουλος, Ζ. Παπαληγούρα, Αρ. Σκούλικα (επιμέλεια): ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2006.

Το 4ο Τεύχος της σειράς των Προσεγγίσεων, που εκδίδεται πλέον με τον γενικό τίτλο «Γονείς και βρέφη – οι πρώτοι δεσμοί» και με διευρυμένη την ομάδα σύνταξής του, αποτελεί εκδοτική πρωτοβουλία της Ελληνικής Εταιρείας για την Ψυχική Υγεία των Βρεφώνκαι μόλις κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο University Studio Press με θέμα την «Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή».

Στο τεύχος αυτό – για πρώτη φορά – Έλληνες επιστήμονες διαφόρων κλάδων (παιδοψυχίατροι, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, μαιευτήρες, νομικοί, κοινωνικοί επιστήμονες, ψυχαναλυτές) δημοσιεύουν τα πορίσματα των ερευνών τους, τις κλινικές τους εμπειρίες και τις θεωρητικές αναλύσεις τους αλλά και τις μαρτυρίες τους πάνω στα πολύπλοκα ζητήματα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Μέχρι πρόσφατα δεν είχε αναγνωρισθεί ότι η διάγνωση της υπογονιμότητας και η αντιμετώπισή της επηρεάζει όλες τις πλευρές της ζωής των ζευγαριών που τη βιώνουν. Οι συζητήσεις εστιάζονταν κυρίως στις ιατρικές πτυχές του ζητήματος. Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο παρόν τεύχος επιτρέπουν τη διεπιστημονική ανταλλαγή απόψεων προτείνοντας μια πρώτη συνολική αντιπαράθεση και ανταλλαγή απόψεων, συμβάλλοντας στην κατανόηση των πολύπλοκων ζητημάτων ψυχικής οικονομίας γονιών και παιδιού, θέτοντας τα ζητήματα δεοντολογίας και νομικής διαχείρισης των νέων καταστάσεων που προκύπτουν από την πραγματικότητα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, μελετώντας τις επιπτώσεις των τεχνικών στον ψυχισμό, και εκθέτοντας τα υπάρχοντα ερευνητικά δεδομένα.
Τα άρθρα του βιβλίου απευθύνονται στους ειδικούς αλλά και στο ευρύτερο κοινό καθώς υπογραμμίζουν την αναγνώριση των ψυχολογικών παραμέτρων της υπογονιμότητας και της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, τις σύνθετες αποφάσεις που συχνά καλούνται να πάρουν τα υπογόνιμα ζευγάρια προκειμένου να αποκτήσουν ένα παιδί (δωρεά ωαρίων, δωρεά σπέρματος, παρένθετη μητρότητα) και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις των επιλογών αυτών που δεν είναι πάντα προβλέψιμες. Αναδεικνύονται οι σύνθετες διαστάσεις του θέματος (ιατρικές, ψυχολογικές, ηθικές, νομικές και κοινωνικές) και οι διεπιστημονικές απαιτήσεις για την κατανόησή του.